Skjótum og njótum

Það á bæði að skoða og skjóta.  Einnig gæti það klárlega verið spennandi kostur fyrir ferðaþjónustuna að bjóða upp á hvalveiðiferðir.  Örugglega mjög spennandi dæmi.

Horfum á þetta í aðeins víðara samhengi.  Það sem er að gerast er að ákveðinn hópur fólks er að segja að við megum ekki nýta tiltekna náttúruauðlind án þess að fyrir því liggi nokkur vísindaleg rök.  Þetta gefur vel af sér fyrir viðkomandi aðila sem bjóða fólki að ættleiða hvali og greiða háar upphæðir til styrktar þeim sjálfum og "baráttunni".  Dæmið veltir milljónum.

Einu vísindalegu rökin eru sú að tilteknar hvalategundir hafa verið ofveiddar við vesturströnd Ameríku og eru því á lista yfir dýr í útrýmingarhættu í Bandaríkjunum.  Rannsóknir sýna að stofnarnir í Norður-Atlantshafinu blandast ekki á nokkurn hátt stofnunum í Austur-Kyrrahafi.  Dýr fara ekki á milli.  Því hefur verndun í Norður-Atlantshafi þar sem nóg er af dýrunum ENGIN áhrif á stofnin í Vestur-Kyrrahafi.  Þvert á móti er mikilvægt að fjölgun hvala á þessu svæði verði hæfileg til að það hafi ekki neikvæð áhrif á aðra fiskistofna.  Það eru því engin vísindaleg rök fyrir því að veiða ekki hvali.

Hvað kemur næst?  Verða fleiri auglýsingaherferðir settar á stofn varðandi aðrar fiskitegundir?  Þegar Bandaríkjamenn verða búnir að ofveiða aðrar tegundir í Vestur-Kyrrahafi munu þeir þá koma og banna okkur að veiða þorsk og ýsu?  Þegar Bretar verðar búnir að ofveiða í Norðursjó koma þá ekki fram auglýsingaherferðir í Bretlandi um að borða ekki fisk og veiða ekki fisk?  Það virkar ekki í auglýsingaherferðum að fókusa á sérstakar tegundir eða svæði.  Það mun aldrei vera talað um að borða ekki fisk af tiltekinni gerð af tilteknu svæði í Norðursjó.  Stórar fyrirsagnir og skýrar er það sem kemst í gegn.  Það er örugglega markaður fyrir það að kafa með þorski eða ýsu.  Ætlum við þá að hætta að veiða fisk?

Við eigum að vera til fyrirmyndar í ábyrgri nýtingu á okkar náttúruafurðum.  Það þýðir til dæmis að kreppa á landi leiðir ekki til aukinnar nýtingar í sjó.  Aukin nýting í sjó getur aðeins orðið til vegna þess að aðstæður í sjó hafa breyst - ekki aðstæður á landi.  Við eigum að kynna þetta, vera samkvæm sjálfum okkur og standa í lappirnar hvað þetta snertir til mjög langs tíma.  Auglýsingaherferðir sem ganga út á að græða á fólki sem ekki veit betur og hafa ekkert vísindalegt bakland eiga ekki að fá að stjórna nýtingu á okkar náttúruauðlindum.  Ef við stöndum ekki í lappirnar í hvalveiðimálunum þá verða fleiri tegundir komnar á dagskrá innan fárra ára eða áratuga.

Ákvörðun um hvalveiðar stendur