Sigurður Viktor Úlfarsson

Það að forsætisráðherra og fjármálaráðherra lýsi því yfir að þau ætli ekki að sýna lýðræðinu þá virðingu að mæta á kjörstað í opinberum kosningum er auðvitað svívirða við þjóðina og lýðræðið og hefur ekkert með ICESAVE að gera.

Þjóðin fór fram á að fá að kjósa. Þjóðin fær að kjósa. Það er lýðræði. Það að forsætisráðherra tali fyrir því að opinberar kosningar séu hundsaðar er lítilvirðing og brottrekstrarsök að mínu mati.

Það var á hreinu í upphafi þessa kjörtímabils að það yrðu mörg mál mjög erfið og því eðlilegt að ríkisstjórninni gengi erfiðlega að koma sumum alla leið. Ég hef skilning á því í núverandi ástandi.

Ég studdi áframhaldandi veru ríkisstjórnarinnar þangað til núna fyrir nokkrum dögum þegar Jóhanna og Steingrímur fóru að tala niður kosninguna og þegar þau sögðust ekki ætla að mæta tók steininn úr. Mér finnst það hreinn dónaskapur gagnvart þjóðinni og mjög alvarlegt. Þau hafa algerlega misst virðingu mína og fara vonandi frá sem fyrst. Vandamálið er hvað við fáum í staðinn. Það lítur ekkert sérstaklega vel út.

	Steingrímur: Ólíklegt að ég kjósi
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

ASÍ: "...nýja orku-, auðlinda- og umhverfisskatta – áformum sem sett hafa nýfjárfestingar í verulega óvissu á þessum viðsjárverðu tímum. Mikilvægt er að hafa í huga að skýr vilji hefur komið fram af hálfu atvinnulífsins til þess að axla þessa skattbyrði með öðrum hætti, m.a. tillögum um hækkun á atvinnutryggingagjaldi"

Þetta þýðir að ASÍ vill frekar skattleggja ráðningar hjá öllum fyrirtækjum, þ.e. að fyrirtæki greiði meira með hverjum starfsmanni í tryggingargjald, heldur en að skattleggja sérstaklega umhverfissóðaskap og orkunotkun hjá afmörkuðum hópi fyrirtækja sem nota mikla orku og hafa mikil umhverfisáhrif. 

Hér hafa menn nú eitthvað misstigið sig. 

Er ekki verið að reyna að skapa skilyrði til að draga úr atvinnuleysi og hvetja fyrirtæki til að ráða starfsfólk?  Það getur þá ekki verið málið að auka skatt á starfsmannahald sérstaklega frekar en aðra þætti í rekstrinum.

	ASÍ: Ekki viðunandi grunnur
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Í dag eru nemendur á yfirdrætti með 20% vöxtum þangað til LÍN borgar út námslánin í lok annar.  Þannig er töluverður hluti þeirrar fjárveitingar sem sett er í LÍN sem fer beint í það að greiða niður yfirdráttarvexti og er því í raun ríkisstyrkur til bankanna en ekki nemendanna.

Þessu þarf að breyta þannig að öll sú upphæð sem sett er í þennan málaflokk nýtist nemendum.  Það mætti til dæmis hugsa sér að nemendur fái úthlutað sínu námsláni fyrirfram en nái þeir ekki fullnægjandi námsárangri þá þurfi þeir að greiða fulla markaðsvexti af þeim hluta lánsins sem stendur út af.

Þarna er alla vega klárlega tækifæri til að nýta þá fjárveitingu sem nú þegar er sett í sjóðinn þannig að hún gagnist nemendum betur.

	Ekkert svigrúm til hækkana
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

1) Núna þurfum við einmitt stórar mannfrekar framkvæmdir sem hægt er að fara í NÚNA!.  Ef við ætlum að byrja á einhverju núna þá tekur það lágmark tvö ár að komast í framkvæmd.  Þarna eru allar áætlanir og allt hönnunarferlið klárt og einfaldlega hægt að smala fólki á staðinn og halda áfram að vinna.  Þess vegna er mikilvægt að láta ekki deigan síga.  Það þarf varla að réttlæta tónlistarhúsið sem slíkt, sú umræða hefur verið í gangi í 40 ár.

2) Önnur stórframkvæmd er bygging nýs sjúkrahúss.  Þar er um að ræða stóriðju á heilbrigðissviði sem veitir þúsundum hönnuða, verkfræðistofa, iðnaðarmanna og fólki úr fjölmörgum atvinnugreinum vinnu á meðan á byggingu stendur.  Þegar húsið er komið upp lækkar það síðan gríðarlega kostnað við rekstur sjúkrahússins auk þess að vera bylting í aðstöðu starfsfólks (sem dregur úr kostnaði við fjarvistir) og sjúklinga sem eykur líkur á farsælli meðferð og lægri endurkomukostnaði.  Núna er tími til að bretta upp ermar. 

3) Reykjavíkurborg ætti núna líka að skella sér í það að setja Miklubraut í stokk.  Þar gæti verið önnur stórframkvæmd með tilheyrandi afleiddum störfum.  Öll útboð eru t.d. miklu ódýrari núna en í venjulegu árferði.

4) Las ég ekki um daginn að við værum að greiða 2 milljarða á mánuði í atvinnuleysisbætur?  Þá á eftir að bæta við öllum öðrum félagslegum kostnaði vegna atvinnuleysisins plús tapaða framlegð vegna þess að þetta ágæta fólk er auðvitað ekki að skapa verðmæti með störfum sínum á meðan það er atvinnulaust.  Þarna liggur hinn raunverulegi kostnaður sem þarf að skera niður STRAX með því að skapa störf.

	Tónlistarhús 650 millj dýrara
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Ég held að þessi "pólitík" sé stórlega ofmetin.  Hins vegar held ég að smekkur, menningarhefð og það hvort þjóðir t.d. þekkja flytjanda annarra þjóða hafi mikið um þetta að segja. 

Ég þekki engan Íslending sem telur sig knúinn til að greiði Norðurlandaþjóð atkvæði í Eurovision.  Hins vegar finnst mér flestir Íslendingar líklegri til að leggja frekar við hlustir þegar lönd Norðurlandaþjóðanna eru flutt heldur en til dæmi Króatíu, Rúmeníu eða Azerbajan.  Þess vegna eru þeir líklegri til að muna eftir þeim þegar kemur að kosningunni og þar með líklegri til að kjósa þau.  Að sama skapi heyrir maður svolítið að "þessi Austur-Evrópulög eru öll eins" því þeirra taktur, hljóðfæraskipan og fleira hljómar ekki jafn kunnuglega í okkar eyrum.  Á móti kemur að hún hljómar hugsanlega mun kunnuglegar í þeirra eyrum en okkar tónlist.

Oft eru helstu stjörnur viðkomandi landa að taka þátt fyrir þeirra hönd eins og hjá okkur.  Þetta er oft tónlistarfólk sem er mjög vinsælt í löndunum í kringum viðkomandi land.  Ef Færeyjar væru þátttakendur og Eyvör eða Jógvan tækju þátt fyrir þeirra hönd er alveg klárt að Íslendingar legðu frekar við hlustir heldur en með lög þar sem þeir þekkja ekkert til flytjandans.

Ég held því að þessi umræða um "pólitík" eigi ekki rök að styðjast svo neinu nemi.

	Evróvisjón á Austurvelli
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt